Την ώρα που η εργατική τάξη δέχεται ολομέτωπη σφοδρή καθολική επίθεση με πετσόκομμα μισθών αφού η εφαρμογή επιχειρησιακών συμβάσεων μείωσης των μισθών γενικεύεται καταργώντας τις κλαδικές, η ανεργία γιγαντώνεται, οι αυξήσεις των τιμών προϊόντων πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και λόγω αύξησης του ΦΠΑ τσακίζουν τη ζωή των εργαζομένων, η υγεία και η πρόνοια εμπορευματοποιούνται πλήρως με το κυβερνητικό πολυνομοσχέδιο, ενώ οι παροχές μειώνονται δραστικά, συρρικνώνονται οι υγειονομικές υπηρεσίες του ΙΚΑ, συγχωνεύονται σχολεία σε βάρος της μόρφωσης, ενώ η παιδεία γίνεται πανάκριβη, την ώρα που ετοιμάζονται νέα μέτρα με τον ερχομό της τρόικας, η ΓΣΕΕ βάζει πλάτες για το πέρασμά τους, διασπώντας ουσιαστικά το κίνημα, κόντρα στις αποφάσεις εκατοντάδων Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και συνδικάτων για απεργία στις 10 Φλεβάρη. Η εργοδοτική-κυβερνητική πλειοψηφία γίνεται για άλλη μιά φορά εχθρική για την εργατική τάξη.

• Τη συμμετοχή της ΓΣΕΕ στους διάφορους «κοινωνικούς διαλόγους», με χαρακτηριστικότερο αυτόν για το Ασφαλιστικό, όπου συμπορεύτηκε σε όλα με κυβέρνηση και εργοδοσία. Είναι χαρακτηριστικό ότι την ώρα που η κυβέρνηση το καλοκαίρι κατεδάφιζε τα πάντα στο Ασφαλιστικό και κατακρεουργούσε τα κεκτημένα ασφαλιστικά δικαιώματα, η ΓΣΕΕ εκείνο που ζητούσε ήταν ...«να αποφευχθεί η βίαιη προσαρμογή των ρυθμίσεων» και ...«να μη θιγούν από τις αλλαγές οι εργαζόμενοι πριν την 1/1/1983».
• Την πλάτη που έβαλε στις ειδικές επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Πέρα απ' τις περιπτώσεις της ΝΕΟΓΑΛ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) και του ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΥ (Αυτόνομη Παρέμβαση), η ΓΣΕΕ, έφτασε στο σημείο με ανακοίνωσή της να ...δίνει οδηγίες για το πώς πρέπει να εφαρμοστεί ο αντεργατικός νόμος (3899/10), θεωρώντας τις επιχειρησιακές συμβάσεις ως το ...«έσχατο μέτρο που μπορεί να αποδεχθεί ένα συνδικάτο».
• Τη συμφωνία της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ με τη λειτουργία των νοσοκομείων ως επιχειρήσεις, το ότι υπερασπίζονται στην ουσία του το Πολυνομοσχέδιο - έκτρωμα και ασκούν κριτική σε δευτερεύουσες πλευρές, όταν συμφωνούν με τις πληρωμές των εργαζομένων για την υγεία.

Τα παραπάνω, αποτελούν ορισμένα μόνο παραδείγματα του υπονομευτικού ρόλου της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Γι' αυτό και οι εργαζόμενοι πρέπει γρήγορα να γυρίσουν οριστικά την πλάτη στις δυνάμεις του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, αλλά και στους ΣΥΝεταίρους τους της «Αυτόνομης Παρέμβασης» που για άλλη μιά φορά έβαλαν πλάτες στην απόφαση της πλειοψηφίας δίνοντάς της αγωνιστικό προσωπείο με την επιμονή στο όνομα της «ενότητας», στην ενάντια στις αποφάσεις για απεργία από τις ταξικές δυνάμεις τακτική που υπηρετεί κεφάλαιο και εργοδοσία.