Στα πλαίσια της καπιταλιστικής κρίσης και στο όνομά της δυναμώνει η επίθεση κυβέρνησης-πλουτοκρατίας-ΕΕ. Σε εξέλιξη βρίσκεται ο πόλεμος στο σύνολο των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων, βαθαίνουν οι αναδιαρθρώσεις.

Η οικονομική κρίση σήμερα είναι η κρίση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, δεν αφορά μόνο την χώρα μας, ξεδιπλώνεται στο σύνολο του αναπτυγμένου καπιταλιστικού κόσμου.

Οι εξαγγελίες και τα μέτρα της κυβέρνησηςαποσκοπούν στην ενίσχυση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων, στη συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης, στην παραπέρα υποταγή της παιδείας στην αγορά.

• Με το πακέτο οικονομικών μέτρωνφορτώνουν τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους (κατάργηση 13^ου, 14^ου μισθού).
• Με το νόμο για το ασφαλιστικό αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, μειώνονται δραματικά οι συντάξεις, καταργείται ουσιαστικά το δικαίωμα ασφάλισης-υγείας στους ανέργους και στους ελαστικά εργαζόμενους. Η αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης στα 65 σημαίνει αύξηση από 5-17 χρόνια για τις γυναίκες γενικά και γι 'αυτές με ανήλικα παιδιά και πολύτεκνες, που εργάζονται στο δημόσιο. Ταυτόχρονα, έχουν ήδη αφαιρεθεί από τα ταμεία του δημοσίου, εξετάσεις σημαντικές για την υγεία των γυναικών, όπως το τεστ Παπανικολάου, η μαστογραφία κ.α.
• Με το νόμο για το φορολογικόκλιμακώνεται η αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος και ενισχύονται τα προνόμια και οι φοροαπαλλαγές που απολαμβάνει το μεγάλο κεφάλαιο.
• Με τις εξαγγελίες για τις αλλαγές στα εργασιακά, Καταργούνται οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, απελευθερώνονται οι απολύσεις, καταργούνται οι αποζημιώσεις μετά την απόλυση, δρομολογείται η άρση της μονιμότητας, καταργείται η οργανικότητα της θέσης.
• Με το προσχέδιο για το «Νέο Σχολείο»προωθείται το αποκεντρωμένο και ταξικά διαφοροποιημένο σχολείο. Σπάει ο ενιαίος χαρακτήρας της εκπαίδευσης, μέτρο που συνδέεται άμεσα και με την επικείμενη διοικητική μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη.
• Με τις εξελίξεις στη διοικητική μεταρρύθμιση και το σχέδιο «Καλλικράτης»βαθαίνει παραπέρα η ταξικότητα στην εκπαίδευση, προωθείται το αποκεντρωμένο διαφοροποιημένο σχολείο σε όλα τα επίπεδα. Οι εκπαιδευτικοί θα προσλαμβάνονται στο επίπεδο του Δήμου ή της σχολικής μονάδας, η πρόσληψη θα γίνεται στη βάση του διδακτικού αντικειμένου.
• Με τον πρόσφατο νόμο του Υπουργείου Παιδείας καθιερώνεται το πιστοποιητικό παιδαγωγικής κατάρτισης ως αναγκαία προϋπόθεση όχι μόνο εισόδου στην εκπαίδευση αλλά και για τη συμμετοχή στον ΑΣΕΠ. Όλοι οι εκπαιδευτικοί από το 2012-2013 θα προσλαμβάνονται μόνο μέσω ΑΣΕΠ. Οι πίνακες προϋπηρεσίες κλειδώνουν οριστικά στις 30/6/2010 και στην πραγματικότητα δε θα υπάρξει καμιά μεταβατική περίοδος. Όση προϋπηρεσία είχαν συγκεντρώσει οι ωρομίσθιοι και αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, πάει στο βρόντο! Για το σχολικό έτος 2010-2011 θα προσληφθούν 17.000 λιγότεροι ωρομίσθιοι και αναπληρωτές. Και μαζί με τη σχολική χρονιά 2011-2012 θα προσληφθούν περίπου 30.000 λιγότεροι εκπαιδευτικοί. Στην πραγματικότητα, οι εκπαιδευτικοί αυτοί απολύονται! Έτσι αυξάνεται η ουρά των ανέργων εκπαιδευτικών. Υποχρεώνεται ο εκπαιδευτικός στον πρώτο τόπο του διορισμού του να παραμείνει για τρία έτη. Ενεργοποιείται και καθιερώνεται ο θεσμός του δόκιμου εκπαιδευτικού για τα δυο έτη και η μονιμοποίησή του μετά από αξιολόγηση.
• Η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας και του εκπαιδευτικού έργουείναι το βασικό και αναγκαίο εργαλείο που θα σπρώξει τα σχολεία στην αγορά και την ημιμάθεια, θα φορτώσει το κόστος της μόρφωσης στις τσέπες των γονιών.
• Η Ειδική Αγωγήπαραδίδεται στη «φιλάνθρωπη» των επιχειρήσεων, ενώ χωρίς την κατοχύρωση του αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της, οι γονείς υφίστανται νέα αφαίμαξη.
• Το νηπιαγωγείο και οι νηπιαγωγοίθα βρεθούν στο κέντρο της επίθεσης το επόμενο διάστημα. Με απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Μάης 2010) προωθείται ακόμα πιο έντονα η σχολειοποίηση (πρόσβαση σε αναγνωστικό υλικό από την προσχολική ηλικία, εκμάθηση ξένης γλώσσας), με δραματικές συνέπειες στον ψυχισμό των παιδιών.

Απέναντι σ 'αυτές τις εξελίξεις ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός

ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ αλλά και η ΔΟΕ κάνουν πλάτες!

Είναι χαρακτηριστικό, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη σφοδρή επίθεση στα λαϊκά στρώματα και έρχεται νέα ισχυρή αντεργατική θύελλα, ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στηρίζουν ανοιχτά τα αντεργατικά μέτρα. Η ΓΣΕΕ έχει κρίνει τα μέτρα της κυβέρνησης «σκληρά αλλά αναγκαία», ενώ η ΑΔΕΔΥ ζήτησε «μέτρα μικρότερης έντασης» (!!).

Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και η ΔΟΕ, που επί της ουσίας στηρίζει το πολυνομοσχέδιο, το «νέο σχολείο», δέχεται να υπάρχουν στην εκπαίδευση ελαστικά εργαζόμενοι (αναπληρωτές), αποδέχεται την κατάργηση του πτυχίου ως μοναδικής προϋπόθεσης διορισμού και σύνδεσης με το επάγγελμα (ΑΣΕΠ ), αποδέχεται την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, την αποκέντρωση. Θεωρεί ότι η παιδεία είναι εμπόρευμα αφού είναι υπέρ της συνύπαρξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην εκπαίδευση!

Με λίγα λόγια, λέει ΝΑΙ σε αυτά που μαυρίζουν τη ζωή του εκπαιδευτικού και των παιδιών της λαϊκής οικογένειας!

Στον πόλεμό τους, απαντάμε με το ΠΑΜΕ!

Είναι η μόνη συντεταγμένη δύναμη που μπορεί σήμερα να γίνει το αντίπαλο δέος!

Στη σφοδρή και εφ 'όλης της ύλης επίθεση απαντήσαμεμε όρους οργάνωσης-αντίστασης, αντεπίθεσης, με όρους κινήματος και κίνησης μαζών, απειθαρχίας και ανυπακοής.

Ειδικότερα, η απεργία στις 17 Δεκέμβρη υπήρξε σταθμός και ορόσημο στην πορεία της ταξικής πάλης, Στη χειραφέτηση της εργατικής τάξης από την πολιτική και την ιδεολογία του κεφαλαίου, από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.

Καταγγέλλουμε κάθε προσπάθεια τρομοκράτησης των εκπαιδευτικώνπου πήραν μέρος στις απεργίες της απειθαρχίας και της ανυπακοής, τις απεργίες που κήρυξαν τα ταξικά συνδικάτα, το ΠΑΜΕ. Με έγγραφά τους, Περιφερειακές Διευθύνσεις (Έβρος, Ηράκλειο, Λάρισα, Βόλος, Ρόδος, κ.α.) καλούν σε απολογία εκπαιδευτικούς επειδή απήργησαν, επισείοντας το «μπαμπούλα» του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα και των διώξεων

Τι αγώνες και με ποια χαρακτηριστικά χρειαζόμαστε σήμερα

Κανένας κλάδος από μόνος του δε θα σωθεί! Όλοι οι κλάδοι για έναν και ένας για όλους, δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, ενιαίος συντονισμένος αγώνας.

Ταξική ενότητα. Ο πόλεμος κυβέρνησης-ΕΕ-πλουτοκρατίας-ΝΔ-ΛΑΟΣ θα οξυνθεί, είναι ενιαίος και γενικευμένος. Ενιαία πρέπει να είναι και η απάντηση των εργαζομένων.

Κοινωνικές συμμαχίες και μετωπική συσπείρωση. Εργατική τάξη, λαϊκά στρώματα, εκπαιδευτικοί, μαθητές, φοιτητές, γονείς, μικρομεσαίοι αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, σε ένα ενιαίο παλλαϊκό αγώνα και μέτωπο για να μην περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα, για να πληρώσει την κρίση η πλουτοκρατία, για την παιδεία και την κοινωνία των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Πολιτικοποίηση της ταξικής πάλης, γραμμή σύγκρουσης με το κεφάλαιο. Μαζική φυγή από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, σύνδεση της πάλης του εργατικού κινήματος με την προοπτική της εργατικής λαϊκής εξουσίας, του άλλου δρόμου ανάπτυξης, τη φιλολαϊκή προοπτική.

Μαζική συσπείρωση στα ταξικά συνδικάτα, στο ΠΑΜΕ,στις Επιτροπές Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ, ως το μόνο όπλο, το μόνο εργαλείο οργάνωσης της ταξικής πάλης και ταυτόχρονα μαζική εγκατάλειψη των ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΟΙΕΛΕ αλλά και των συμβιβασμένων πολιτικά ηγεσιών ΔΟΕ-ΟΛΜΕ.

ΔΟΕ-ΟΛΜΕ δεν μπορούν να ηγηθούν σε μια τέτοια αντιπαράθεση.Δεν είναι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες που μπορούν να τους εμπιστευθούν οι συνάδελφοι. Είναι φορέας της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής στο εργατικό κίνημα. Ας μην ξεχνάμε τη δημόσια δήλωση τηςΑ.Διαμαντοπούλου:«Ευχαριστώ τη ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ για τη συμβολή τους στη διαμόρφωση των θέσεων του Υπουργείου Παιδείας. Δεν σας κρύβω ότι πολλές από τις θέσεις που τελικά διαμορφώσαμε, τις πήρα από τη ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ ».

ΔΟΕ-ΟΛΜΕ δε μπορούν να ηγηθούν στην αντιπαράθεση με την αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης γιατί επί της ουσίας συμφωνούν με αυτή και ως εκ τούτου είναι αφερέγγυοι και δε μπορούν να ηγηθούν σε οποιαδήποτε κλιμάκωση της πάλης.

ΔΟΕ-ΟΛΜΕ έχουν σημαντική ευθύνη για τα χαμηλά ποσοστά στις κινητοποιήσεις που κινήθηκαν στο 20-25%.

Σε κάθε περίπτωση δε δαιμονοποιούμε, ούτε θεοποιούμε τη μορφή πάλης. Οι ίδιες οι εξελίξεις, η ίδια η συμμετοχή, οι αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων σε τελική ανάλυση κρίνουν και την επιλογή στις μορφές πάλης. Είμαστε ανοιχτοί σε κάθε μορφή πάλης.

Στο βαθμό που οι αγώνες σήμερα θα εμπεριέχουν τα παραπάνω χαρακτηριστικά, θα βαθαίνει η κλιμάκωση, θα αλλάζουν οι αρνητικοί συσχετισμοί με όρους μαζών, με όρους κινήματος, θα γίνονται οι αγώνες αποτελεσματικοί.

• Όχι στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα. Να ακυρωθούν οι προηγούμενοι αντιασφαλιστικοί νόμοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
• Να παρθούν πίσω όλα τα αντιλαϊκά μέτρα.1900 ευρώ ο πρώτος μισθός στην εκπαίδευση.
• Να αποσυρθεί το πολυνομοσχέδιο για το «νέο σχολείο». Λέμε όχι στο νέο σύστημα πρόσληψης εκπαιδευτικών. Δημιουργία ενιαίων παιδαγωγικών πανεπιστημιακών σχολών για την εκπαίδευση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.
• Σταθερή μόνιμη δουλειά για όλους. Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί με μοναδική προϋπόθεση το πτυχίο. Μονιμοποίηση όλων των εκπαιδευτικών χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κατάργηση του ΑΣΕΠ. Κατάργηση του θεσμού του ωρομισθίου και του αναπληρωτή. Καμιά απόλυση.
• Καμιά τάξη πάνω από 20 μαθητές.
• Όχι στην αυτοαξιολόγηση, στο σχέδιο Καλλικράτης, στο ταξικό-διαφοροποιημένο αποκεντρωμένο σχολείο. Ένα σχολείο ενιαίο για όλα τα παιδιά.
• Ολόπλευρη διαπαιδαγώγηση και μόρφωση για όλους μέσα από Δίχρονη Προσχολική Αγωγή και το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο. Ειδική Αγωγή ως οργανικό στοιχείο της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.
• Εγγραφή στο δημόσιο σχολείο όλων των παιδιών των μεταναστών, ανεξάρτητα από έγγραφα νομιμοποίησης.
• Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία-υγεία-ασφάλιση, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας.

ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ-ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ!