Για το Μίκη

Ο Μίκης έφυγε! Ο Μίκης με το θάνατό του μας φέρνει, με το νου και την καρδιά, αντιμέτωπους με την ιστορική, πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα της χώρας τα τελευταία 100 χρόνια. Είναι ο εκφραστής, αυτός που έδωσε μελωδία και έκφραση λόγου στη λαϊκή συνείδηση του τόπου. Μεγαλώσαμε, νιώσαμε, τραγουδήσαμε τους πόθους, τα πάθη, τα λάθη, τη μνήμη, το παρόν, τους καημούς των λαϊκών τάξεων. Συνδεθήκαμε με την αντίσταση, την πάλη -την ταξική πάλη-, αφεθήκαμε στην μουσική του αφήγηση, για να ανεβούμε λίγο ψηλότερα. Ο Μίκης έβαλε στο στόμα μας αρχικά και στις ψυχές μας, την υψηλή ποίηση, την οποία μετέφερε στα πλάτη της γης.
Ο Μίκης… Ο Μίκης, χωρίς επίθετο.

Και μείς προχωρούμε μέσα στη νύχτα
……………………………………….
Κάμε να σ' ανταμώσω κάποτε
Φάσμα χαμένο του πόθου μου κι εγώ,
ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
Κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη
Στις υγρές μου παλάμες

Θα ανταμώσουμε, Μίκη, για να ανεβούμε λίγο ψηλότερα, συλλογικά και αγωνιστικά!
Καλό δρόμο, Μίκη, στη Συνοικία το Όνειρο.

Το ΔΣ