Ανακοίνωση της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών Ηρακλείου για τη στάση των άλλων δυνάμεων στον αγώνα για τη μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών και τη διεκδίκηση των μισθολογικών απωλειών

Συναδέλφισσες –οι,

 Στις 12 Φλεβάρη και στις 14 Μάρτη πάνω από 150 συνδικαλιστικές οργανώσεις του Δημοσίου, πραγματοποίησαν στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις μαζικά συλλαλητήρια και μαχητικές συγκεντρώσεις με αίτημα την άρση κάθε συνταγματικής απαγόρευσης στη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων.

Αυτή η πρωτοβουλία είναι η πιο σημαντική προσπάθεια κοινής δράσης και συντονισμού, που έγινε ποτέ στο χώρου του Δημοσίου για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά. Αποτελεί μια ελπιδοφόρα παρακαταθήκη που δείχνει ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να οργανώνουν την πάλη τους χωρίς αναμονή, ξεπερνώντας τα εμπόδια και τις παγίδες που στήνουν οι κυβερνήσεις και ο κυβερνητικός συνδικαλισμός. Οι κινητοποιήσεις αυτές αποτελούν τη συνέχεια, την κλιμάκωση του μεγάλου αγώνα των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, των μαζικών, μαχητικών, απεργιακών κινητοποιήσεων ενάντια στην τροπολογία των απολύσεων, που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Στο Ηράκλειο όμως δεν κουνήθηκε φύλλο, καθώς οι συνδικαλιστικές παρατάξεις του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΠΕΚ- Προοπτική) αλλά και οι Εκπαιδευτικοί Μπροστά που υποτίθεται στηρίζουν τα αιτήματα των αναπληρωτών καταψήφισαν την πρόταση της ΑΣΕ για κινητοποίηση με αίτημα τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων που υπηρετούν αυτή τη στιγμή στην Εκπαίδευση. Η ταύτισή τους δεν μας εκπλήσσει! Αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά πόσο πλαστές είναι οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε συνδικαλιστικές παρατάξεις που υπηρετούν τον ίδιο στόχο: την πολιτική του κεφαλαίου που θέλει τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, το σχολείο της αγοράς, υποχρηματοδοτούμενο και κατηγοριοποιημένο, σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές του ΟΟΣΑ και της ΕΕ.

Ανάλογη ήταν όμως η στάση όλων αυτών των παρατάξεων και στην πρόταση της ΑΣΕ για κινητοποίηση στις 5-3 με αίτημα τη διεκδίκηση του 13^ου και 14^ου μισθού από όλα τα σωματεία του δημοσίου. Μάλιστα η Προοπτική πρότεινε για άλλη μια φορά να κάτσουμε στα αυγά μας αφού «ο κόσμος δεν έχει τη διάθεση συμμετοχής» και «η επιστροφή των χρημάτων θα εξασφαλιστεί από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ». Μιλάμε βέβαια για την ίδια κυβέρνηση που στο ΣΤΕ επιστράτευσε όλη την άθλια επιχειρηματολογία και τους εκβιασμούς που είχαν χρησιμοποιήσει και οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ για να κοπούν τα Δώρα στους Δημοσίους Υπαλλήλους. Επανέλαβαν το χυδαίο εκβιασμό ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι «έχασαν τον 13ο και 14ο μισθό για να διατηρήσουν τον 12ο μισθό», ότι αν δοθούν αναδρομικά τα επιδόματα στους δημοσίους υπαλλήλους «διαταράσσεται η δημοσιονομική ισορροπία και θα αυξηθεί η φορολογία όλων των πολιτών» ενώ δεν θα είναι «βιώσιμο» το χρέος κ.ά. Επί της ουσίας ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνδικαλιστικές του παρατάξεις ξεπλένει την αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Αλλά και όσοι αντιπαλεύουν στα λόγια την πολιτική αυτή, στρώνουν όμως το έδαφος για την εφαρμογή της (Παρεμβάσεις), φρόντισαν να μην περάσει η πρόταση της ΑΣΕ για κινητοποίηση στις 5 αλλά και στις 14 Μάρτη. Συγκεκριμένα, η Αριστερή Παρέμβαση-Συσπείρωση που αρχικά είχε εκφραστεί αρνητικά για το αίτημα άρσης της συνταγματικής απαγόρευσης μονιμοποίησης των συμβασιούχων «γιατί δήθεν θα περιοριζόταν η διεκδίκηση μέσα στη Βουλή» λες και ο αγώνας δε συνεχίζεται μέσα στο σχολείο και μέσα στο σωματείο, ψήφισε τελικά λευκό! Και πρέπει βέβαια να μας πει: ποια ήταν η αντίθεσή της: στη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων ή στο ότι ήταν μια πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ που συμμετείχαν πολλά σωματεία; Ή μήπως ότι δε θέλει την ενότητα των εργαζομένων, όπως πολλές φορές έχει κάνει και στο παρελθόν (π.χ. μπροστά στις απεργιακές κινητοποιήσεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα το Νοέμβρη του 2018;). Για το λόγο αυτό προφανώς και δε στήριξε τον αγώνα για την επιστροφή του 13^ου-14^ου μισθού και των δώρων που έχουν κοπεί από όλους τους δημόσιους υπαλλήλους αλλά κατέθεσε πρόταση για οργάνωση μόνο των εκπαιδευτικών, σαν να είναι ζήτημα μόνο ενός κλάδου και όχι όλου του δημόσιου τομέα! Ποιον άραγε εξυπηρετεί ο διαχωρισμός σε εργαζόμενους στην εκπαίδευση από τις άλλες υπηρεσίες του δημοσίου, ο διαχωρισμός σε εργαζόμενους στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα; Μήπως δεν αποδυναμώνεται έτσι το κίνημα; Και βέβαια σε αυτό βρήκε πρόθυμους οπαδούς και υποστηριχτές από τις άλλες παρατάξεις (Προοπτική-ΠΕΚ- Εκπαιδευτικοί Μπροστά), αποκαλύπτοντας για μια άλλη φορά πώς δίνουν χέρι βοηθείας στο σύστημα! Είναι εκείνοι που υποσκάπτουν την οργάνωση όλων των εργαζόμενων, τον ταξικό προσανατολισμό τους για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.

Απέναντι σε αυτές τις παρατάξεις που το μόνο που κάνουν είναι να διασπούν το κίνημα, η στάση της Αγωνιστικής Συσπείρωσης ήταν ξεκάθαρη. Δεν κάνουμε πίσω από τις σύγχρονες ανάγκες μας. Δεν κάνουμε πίσω για μισθούς και δουλειά με αξιοπρέπεια. Απαντάμε μαχητικά, αγωνιστικά απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.

Καλούμε τους συναδέλφους να κάνουν στην άκρη όλες αυτές τις συμβιβασμένες παρατάξεις. Να ενισχύσουν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, τις ριζοσπαστικές δυνάμεις στο χώρο της εκπαίδευσης, τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ στις οποίες μπορούν να στηριχτούν.